herfstreis

Tschierv - Zwitserland

13 - 20 oktober 1989

een TOCHT-verslag

Vrijdag 20 oktober 1989

Het kon niet op......de zon stond weer hoog aan het zwerk. Deze dag was de dag van de jeugdigen, want alleen voor hen was de tocht naar de Piz Umbrail weggelegd.

Voor de wat minder jeugdigen was de wandeling no.9 gepland onder leiding van Anneke. Onder leiding van Ton en Wim ging de jeugd om half negen al op pad. Welke bevoorrechten waren dat: wel nu....Ellen en Gerrit, Kootje en Peter, Joke en Theo, Peter sr. en Peter jr., Heleen en Wim, Aty en Gert en Remco en natuurlijk Ton. Allereerst een prachtige rit door de Umbrailpas, waar de larixen in de ochtendzon schitterden, als waren ze van puur goud.

Aan de grens van Zwitserland/Italië werden we gedropt op 2.500 m., vanwaar we welgemoed op stap gingen. Wel met handschoenen aan en oorwarmers om, want frisjes was het wel. Peter Dirkse had praatjes voor 10, maar in z'n handen stond het angstzweet van zorg voor z'n Kootje, maar die stapte er dapper op los en genoot voor 10, evenals alle andere jeugdigen.

Door sneeuwvelden en glibberige stukken werden we geweldig gecoacht door Ton. Hij bleef de rust zelve en bij de zwaarste oversteek was Ger een rots in de branding voor ons. De helicopter vloog al heen en weer voor noodgevallen, maar was niet nodig gelukkig.

Om twaalf uur precies bereikten we de top, 3.033m. hoog. Onze eerste 3000-der-gratulier-gratulier!

Het uitzicht was, mede door het prachtige weer, indrukwekkend. Een prachtig gezicht op de Paso da Stelvio aan de Italiaanse Kant en imposante toppen aan de Zwitserse zijde.

Na ons twaalf uurtje genuttigd te hebben gingen we, met onze warme spullen aan weer de terugtocht aanvaardenen of Peter jr. doorzettingsvermogen had ..... geweldig! Natuurlijk waren we allemaal erg dapper.

Heleen had nogal wat problemen met de sanitaire verzorging, maar gelukkig was dat weer aardig goed gekomen. Voor deze tocht zijn geen superlatieven te vinden, misschien is fantastisch een goed woord, maar super­fantastisch komt meer in de richting.

De sfeer was ontspannen, de begeleiding uitstekend, waarvoor we heel dankbaar zijn. Samenvattend, ook deze tocht was onvergetelijk.

Joke Hodes.